پایان

      

تمام شد .   

۲۹ شهریور آخرین کشیک زنان رو دادم . امروز آخرین امتحان زنان رو و آخرین روز لیبر هم گذشت .....  

تمام شد .  

۲۹ شهریور آخرین کشیک اینترنیم رو دادم . امروز آخرین امتحان اینترنیم رو و آخرین روز بیمارستان ص هم گذشت ..... 

تمام شد . 

۲۹ شهریور آخرین کشیک دوران تحصیلمو دادم . امروز آخرین امتحانم رو و آخرین روز کاری دوران تحصیلم گذشت ...... 

۷ سال رو در این شهر با این مردم ، با تمام خوبیها و بدیهاش سپری کردم . ۷ سال از بهترین سالهای عمر و شادی و جوانیم رو اینجا گذاشتم . ۷ سال اینجا زندگی کردم . و امروز روز آخر بود . نه آخر زندگی ، نه آخر دنیا ، بلکه پایان روند شکل گیری خاطراتی بود که تک تک روزهای عمرم رو در این ۷ سال تشکیل میداد .  

امروز روز پایان بود . پایانی برای همه اون شادیهای بچگانه ای که با فرار از بخش پیدا میکردیم . پایان تمام اون فرارهای روز کشیک از بیمارستان ، پایان سر کار گذاشتن اتند زنان وقتی که به شرح حالت گیر میداد .  

امروز روز پایان بود . پایان نگاه پیروزمندانه به رزیدنت اطفال وقتی که توبیخ میشد چون مریضی رو که میخواستی بخوابونی مرخص کرده بود . 

امروز روز پایان بود . پایان گریه ها برای بیمار گیلن باره ای که هر روز روزی هزار بار میپرسید زنده میمونم ؟ و تو باید در حالی که یادش میاوردی باید نفس بکشه میگفتی : آره پدر جان ، خوب میشی . 

امروز روز پایان بود . پایان اون روزهایی که از بی انصافی استاد جراحی دلت میشکست و از محبت باوجدان ترین استاد جراحی به وجد میومدی که تو را لایق آموزش بیشتر دانسته بود .  

امروز روز پایان بود . پایان روزهایی که کشیک ۷ نفره داخلی رو ۳ نفره کاور میکردید و خودت نمیدونستی که چطور تونستی به رزیدنتت بقبولونی که هر ۷ نفر حاضر بوده اید .  

امروز روز پایان بود ....   

                             امروز روز پایان بود  

           

 سلام ای غروب غریبانه ی دل

 سلام ای طلوعِ سحرگاه رفتن

 سلام ای غم لحظه های جدایی

 خداحافظ ای شعرِ شبهای روشن

 خداحافظ ای شعرِ شبهای روشن

 خداحافظ ای قصه ی عاشقانه

 خداحافظ ای آبیِ روشنِ عشق

 خداحافظ ای عطرِ شعرِ شبانه

 خداحافظ ای همنشینِ همیشه

 خداحافظ ای داغِ بر دل نشسته

 تو تنها نمیمانی ای مانده بی من

 تو را میسپارم به دلهای خسته

 تو را میسپارم به مینای مهتاب

 تو را میسپارم به دامانِ دریا

 اگر شب نشینم،اگر شب شکسته

 تو را میسپارم به رویای فردا

 به شب میسپارم تو را تا نسوزد

 به دل میسپارم تو را تا نمیرد

 اگر چشمه ی واژه از غم نخشکد

 اگر روزگار این صدا را نگیرد

 خداحافظ ای برگ و بارِ دل من

 خداحافظ ای سایه سارِ همیشه

 اگر سبز رفتی،اگر زرد ماندم

 خداحافظ ای نوبهارِ همیشه