ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
فراش باد صبا را گفته ، تا فرش زمردین بگسترد ؛
و دایه ابر بهاری را فرموده ، تا بنات نبات در مهد زمین بپرورد ...
آدمهایی هستند فراوان در جامعه . نزدیکند به تو . برخوردشان گرم و صمیمی است . با محبتند . ادعای مهربان بودن دارند . ادعای دوست بودن و دوست داشتن . بعد از مدتی یکرنگی با این دوستان ، به یک جایی میرسی که میبینی سرت کلاه گذاشته اند تا زیر کریکویید ... نه اینکه لزوما ضرر خاصی کرده باشی ، فقط اعتمادت خدشه دار شده و حس احمق بودن بهت دست داده . با این وجود چنان توجیهی میکنند که فراموش میکنی مسایلی را که قلبت را به درد آورده بود ... روز از نو روزی از نو !
حواست باشد که از یک سوراخ دوبار گزیده نشوی !