دکتر بن عزیز

دکتر "بن" یکی از سختگیرترین اساتید بود . از آنهایی که دانشجویان در قرعه کشی ها تمام سعیشان را میکردند که حتی اگر شده با تقلب و باج دادن از زیر مسوولیت اینترنی اش فرار کنند . روز قرعه کشیِ ماه اول ، یا بدشانسی من بود و یا گول خوردنم ، نمیدانم ، اتند من شد . صبحها باید زودتر از بقیه اینترن ها می آمدی ، turn over بالای مریض کار را دوچندان میکرد . تقریبا هر روز صبح لااقل 6 بیمار جدید در بخش خوابانده بود و 6 بیمار ترخیصی و خلاصه پرونده هایی که جرات داشتی دقیق ننویسی ! وسواس شدید دکتر روی بیمارانش زبانزد بود .

یکی از روزهای مورنینگِ با دکتر ش بود که اتند عزیزم از من خواست شیرخوار 3 ماهه ای را که با شک به TE fistula بستری شده بود برای باریوم سوالو همراهی کنم . هرچه به این در و آن در زدم نشد که قبل از مورنینگ کودک را به رادیولوژی ببریم . دکتر ش هم که نمیدانم چرا زیاد دل خوشی از من نداشت ، با تهدید و دعوا مرا به مورنینگ کشاند . دل توی دلم نبود . مورنینگ که تمام شد با بیشترین سرعتی که در خودم سراغ داشتم به رادیولوژی رفتم . باریوم سوالو تمام شده بود و ابوالفضل را به بخش برده بودند . اولین کاری که بعد از دیدنش انجام دادم سمع ریه بود و کراکل منتشری که شنیده میشد . انگار دنیا بر سرم خراب شد . به دکتر بن تلفن زدم و با ترس و لرز اطلاع دادم . عصبانی شد و حق هم داشت . اشکم جاری شده بود . این لجبازی دکتر ش به قیمت یک برونکوسکوپی برای ابوالفضل کوچک ، قهر دکتر بن و یک لارنژیت 2 هفته ای ناشی از استرس برای من تمام شد .

ماه دوم مجددا قرعه کشی باید انجام میشد . اینبار هم قرعهء اینترن دکتر بن بودن به نام من افتاد . بدون چانه زدن پذیرفتم . وقتی برای گزارش یکی از بیمارها به اتاق اساتید رفتم به استاد اطلاع دادم که این ماه هم اینترنش هستم . نگاهی کرد که : اونوقت هر دو ماه را صفر میگیری خانم دکتر ...    چند ثانیه نگاهش کردم ، با لبخندی که کم پیش میامد از صورتم محو شود گفتم : هر طور صلاح میدونید آقای دکتر .    خندید : شوخی کردم . ازت راضیم . فقط اون ماجرا را فراموش نمیکنم . 

حق داشت راضی باشد و حق داشت فراموش نکند . به گفته پرستارها یک دکتر بن دیگر شده بودم . حتی شبها وقتی در خانه بودم آزمایشهای بیمارانم را با تلفن پیگیری میکردم . به حدی درگیر بیماران شده بودم که استاد سختگیرم به من آرامش میداد . استادی که خودش استادِ استرس بود ! با دکتر بن بود که فهمیدم چقدر عاشق جراحی هستم و چقدر جراحی برای زندگیم مضر است . با او بود که هرچند ساده اما یکی از زیباترین تجربه های زندگیم را تجربه کردم ، دست شستن و کوتر .  بعد از اینکه بخش جراحی تمام شد باز هم برای دیدن بیماران خاصی که کمتر پیش می آمدند صدایم میزد . 

همیشه مدیونش هستم و همیشه دوستش دارم .

+ در درمانگاه مهر دکتر بن را در دفترچه بیمه کودکی دیدم که با تشخیص هیرشپرونگ قرار بوده عمل شود اما با مراجعه به دکتر بن و رژیم غذایی بهبود یافته بود .