آییی انسان...

هر وقت که خانم « ر » وارد درمانگاه میشود دلم به درد می آید . آنقدر که مظلوم است و آنقدر که بیچاره است . اما امروز ، با وجودیکه باز هم دلم به حالش سوخت ، شاد شدم که هنوز انسانهای بیدار و با وجدان وجود دارند . هنوز هستند کسانی که وقتی چنین بیماری را ببینند ، حاضر باشند دست در جیب کنند . که برایش داروهایش را بخرند . و حتی برای اینکه غرورش شکسته نشود ، مبلغی را پنهانی به پزشک بدهند و بروند . که حتی نفهمد چه کسی این پول را داده است . و این ها کم نیستند . 

خوشحالم . هنوز انسانیت نمرده است .