آناتومی گریز

آناتومی گریز را دوست دارم . همه شخصیتهایش را . هیچ شخصیتی کامل نیست . هیچ سفید و سیاهی وجود ندارد . همه اشتباه میکنند . کسی نیست که از او در طول سریال لااقل یک لحظه بدت نیامده باشد . از مردیت که راوی داستان است گرفته تا مارک سولان که از اول با یک نقش منفی وارد داستان شد ، همه خوبیهای خاص خودشان را دارند و بدیهای خاص خودشان . راستگویی برایشان ارزش است . اما همه رازهایی دارند که برای حفاظت از این رازها دروغ هم میگویند . به وظیفه شان واقفند که کارشان نجات جان انسانهاست . به رشته شان عشق میورزند . برای انسانها ارزش قایلند . و ...  

باز عشق جراحی گرفتتم !