سپندارمزگان مبارک!

 ۲۱ بهمن کشیک بودم . لابد میدونید ساعت ۹ قرار بود ملت شهید پرور برن روی پشت بامها  و فریاد الله اکبر سر بدن . همون ساعت به طور ناگهانی شاهد هجوم ملت بودیم ! اورژانس ما احتمالا شباهت زیادی به پشت بام خانه ها داشت !

از ۲۲ بهمن تا ۲۵ بهمن رفته بودم مرخصی . خیلی بهم خوش گذشت . مهمان داشتیم و بساط عیش و طرب تا دلتون بخواد فراهم بود . دریغ از یه کلمه درس خوندن ! 

شنبه وقتی برگشتم به محضی که ع ( اینترن همگروهیم ) رو دیدم با خونسردی تمام بهم خبر داد که : ۳ ساعت دیگه امتحانه ! کلی دعوا کردم ! جالبه که یه نفر هم بهم خبر نداده بود . این همه معرفت پسرها منو کشته ! 

روزهای آخر قلبو میگذرونم .   بر خلاف انتظار خیلی بهم خوش گذشت . با بچه ها مچ نبودم ولی با رزیدنتها چرا !!!!!!!!!!!! میدونم که دلم برای همه خیلی تنگ میشه .  

روز ولنتاین رو با رزیدنتها و بیماران عزیز گذروندیم !   کشیک شلوغی بود . دکتر داوود هم تا میتونست همه رو سر هدیه ولنتاین دست انداخت . بیچاره خانم دکتر پ (رزیدنت سال ۳ قلب ) که تازگی با یکی از اینترنها ازدواج کرده . تا شد متلک ولنتاینی شنید !  

اعترافاتی که گرفتم و بحثهای در گوشی هم غیر منتظره بود ! 

 از اونجایی که به ایرانی بودنمون اهمیت میدم پیشاپیش سپندارمزگان رو به همه تبریک میگم . روزهاتون پر از عشق !