زمان را دریاب*

من خوب میدانم که زندگی ، یکسر ، صحنه بازی است ؛   

من خوب میدانم . 

اما بدان که همه کس برای بازیهای حقیر آفریده نشده است . 

مرا به بازی کوچک شکست خوردگی مکشان . 

مگذار که زمان پشیمانی بیافریند . 

به زندگی بیندیش با میدانگاهی پهناور و نامحدود  

به زندگی بیندیش که میخواهد باز ، بازیگرانش را با دست خویش انتخاب کند . 

به روزهای پر اندوهی بیندیش که تسلیم شدگی را نفرین خواهی کرد . 

به روزهایی که هزار نفرین ، حتی لحظه ای را باز نمیگرداند . 

در تمام لحظه هایی که تو میدانی ، میشناسی و خواهی شناخت ، 

به یاد داشته باش که روزها و لحظه ها هیچگاه باز نمیگردند . 

به زمان بیندیش و شبیخون ظالمانه زمان . 

*نادر ابراهیمی